Masó

Finngólfsson er hrjáður af pólitískum masókisma.

Honum finnst nefnilega eitthvað svo vontgott þegar ungir jafnaðarmenn eða kommúnistar tala um aukinn jöfnuð, velferðarsamfélag, stóriðjustopp og útrýmingu ofurlauna svo að dæmi séu tekin.

Hann þræðir síður eins og þessa aðeins fyrir pólitíska fróun.

Ef vinstristjórn kemst á Íslandi, þá fær Finngólfsson úr honum. Þetta verður eins og stöðugur svipusláttur, svo vont; en samt (mmm) svo gott.

 

Hugsið um Finngólfsson þegar þið gangið að kjörborðum 12. maí.

(Hugsið svo um Ingibjörgu Sólrúnu í leðuralklæðnaði)